Jaarboek 25 van het Stijn Streuvelsgenootschap 2019.
Kortrijk: Stijn Streuvelsgenootschap, 2019. - 277 p.

Frank leerde het bakkersvak, eerst bij Dizen (1887‑1888), de knecht die in Avelgem in dienst werd genomen. Vanaf half 1888 trok hij naar Brugge om zich verder te bekwamen in dienst bij de familie Van Mullem. In februari 1890 lootte hij zich vrij van legerdienst. Kort na Pasen 1891 kwam hij (node) naar Avelgem terug. Dizen ging uit dienst en Frank werd meesterbakker in de bakkerij aan de Doorniksestraat. Ondertussen werkte hij zich in in het Avelgemse dorpsleven. Hij maakte enkele goede jeugdvrienden, werd spelend lid van de harmonie ‘De Verenigde Vrienden’ en trad op met de plaatselijke toneelvereniging.

​

In 1889 introduceerde broer Karel hem bij E.H. Emile Joseph Tillieux, de nieuwe directeur van het Sint-Jan Berchmansinstituut, zijn vroegere school. Tillieux stichtte in de school de Sint-Maartensgilde, een culturele vereniging die openstond voor zowel leraars als oud-leerlingen. Frank werd lid en kwam er in contact met heel wat artistieke disciplines. Hij las bijzonder veel, volgde Duitse taalles en schreef zelfs een paar gedichten. Hij abonneerde zich op literaire tijdschriften. Stilaan kreeg hij inzicht in wat toen in de letterkundige wereld leefde. Bij wijze van pennenoefening vertaalde hij enkele teksten uit Franstalige tijdschriften in het Nederlands. In 1893 schreef hij (in het geniep) zijn eerste prozastukjes. Uit die periode dateert ook de jarenlange vertrouwelijke omgang met zijn neef Caesar Gezelle, die al even literair geïnteresseerd was en die ook bij Jozef Tillieux een goede bekende was.

​

Onder de titel Herbeginnen stuurde hij een jaar later een kerstnovelle naar het tijdschrift De Jonge Vlaming. Hij kreeg een eervolle vermelding, maar het stuk werd niet opgenomen. In 1895 evenwel werd, onder het pseudoniem Pijm (de eerste van de twee schuilnamen die Frank Lateur ooit gebruikte), zijn eerste literair werkje November-idylle in hetzelfde tijdschrift gepubliceerd. Van dan af stuurde hij meer en meer van zijn geschriften naar verschillende periodieken. Vanaf mei 1895 gebruikte hij definitief de schuilnaam Stijn Streuvels.