Jaarboek 25 van het Stijn Streuvelsgenootschap 2019.
Kortrijk: Stijn Streuvelsgenootschap, 2019. - 277 p.

Na De teleurgang van den Waterhoek namen de creatieve krachten van Streuvels weer af. De harde kritiek op De teleurgang van den Waterhoek en de opkomst van een nieuwe generatie Vlaamse auteurs voor wie hij ‘een eerbiedwaardige oude man was geworden, die de moderne lezer niet veel [meer] te bieden had maakten hem tot een wat verbitterd man’ (genoteerd door André Demedts).

​

Toch een lichtpunt: op 14 december 1927 vernam hij dat hem de (eerste) ‘Driejaarlijkse Staatsprijs voor proza in de Nederlandsche Letteren’ werd toegekend voor de bundel Werkmenschen (1926).

​

Op een paar kerstverhalen na duurde het tot 1931 (Alma met de vlassen haren) voor hij weer met eigen werk kon uitpakken.

Ondertussen werkte hij aan enkele vertalingen uit het Frans en het Duits die in de jaren 1928-1929 in boekvorm werden uitgegeven. Ten slotte verscheen in die periode in 1928 nog een fragment uit zijn Reinaertbewerking in een aparte brochure.