Jaarboek 25 van het Stijn Streuvelsgenootschap 2019.
Kortrijk: Stijn Streuvelsgenootschap, 2019. - 277 p.

Camille Melloy (1891-1941), schuilnaam van Camille Joseph de Paepe, werd geboren in Melle (nabij Gent). In 1906 trad hij in bij de paters Jozefieten te Geraardsbergen. Tijdens WO I was hij brancardier aan het front achter de IJzer. Daar schreef hij zijn eerste gedichten, eerst in het Nederlands, later in het Frans. Vanaf 1928 was hij leraar poësis aan het Jozefietencollege in Melle. Hij doceerde er in het Frans, met veel aandacht voor de Vlaamse letterkunde van die tijd.

​

Alhoewel van Vlaamse afkomst schreef Melloy hoofdzakelijk in het Frans. Hij had een grote bewondering voor Guido Gezelle: ‘Zoals Gezelles dichterschap fundamenteel was ingebed in zijn priesterschap, zo was ook voor Melloy dichten tweemaal bidden.’ (S. Vanclooster, Camille Melloy in ZL, 1(2002)1, p. 34 e.v.). Aan Melloy werden in binnen- en buitenland verscheidene hoge literaire prijzen toegekend.

​

In 1934 vertaalde Stijn Streuvels van Camille Melloy Cinq Contes de Noël (1934) in het Nederlands (Vijf kerstvertellingen, 1934).

​

In 1935 vertaalde Camille Melloy van Stijn Streuvels Prutske’s vertelboek (Contes à Poucette) en Het kerstekind (L'enfant de Noël), dit laatste werk onder de schuilnaam Gauthier D'Ys, in het Frans.