Jaarboek 25 van het Stijn Streuvelsgenootschap 2019.
Kortrijk: Stijn Streuvelsgenootschap, 2019. - 277 p.

Samen met zijn echtgenote beleefde Stijn Streuvels rustige dagen in het Lijsternest. Alert als hij was gebleven las hij dagelijks de krant en stelde hij zich op de hoogte van alle binnen- en buitenlandse ontwikkelingen.

​

Op 3 oktober 1961 bracht een postkoets, naar aanleiding van zijn 90e verjaardag, 34.507 gelukwenskaarten naar het Lijsternest.

​

De meeste van zijn vrienden had hij overleefd. Toch komen sommigen hem nog bezoeken, zoals op 5 oktober 1961 de vijf maanden oudere Antwerpse Limburger, filoloog en politicus, Camille Huysmans (1871-1968).

​

Op 18 oktober werd hij erebrigadier van de… Melkbrigade.

​

Erkenningen, huldigingen en feestelijkheden rond zijn persoon liet hij zich welgevallen. Op 31 mei 1962 groette hij te Oostende de schooljeugd bij gelegenheid van de prijsuitdeling van een nationale opstelwedstrijd  naar aanleiding van zijn 90e verjaardag en op 14 december 1962 ontvangt hij in Den Haag de Prijs der Nederlandse Letteren ontvangt.

​

In 1964 verscheen Streuvels’ monografie Hugo Verriest en twee jaar later In levende lijve, een compilatie van fragmenten uit Heule (1942), Avelghem (1946), Herinneringen (1954), Ingoyghem / (1951) en II (1957) en Kroniek van de familie Gezelle (1960).

​

In levenden lijve was het laatste van zijn werken dat Streuvels zag verschijnen. 

​

In december 1964 weigerde hij de titel van baron… en op 15 december 1964 komt koning Boudewijn (voor de tweede keer) in het Lijsternest op de koffie.

​

Literaire tijdschriften uit binnen‑ en buitenland publiceerden met de regelmaat van een klok aan Streuvels gewijde bijdragen.

​

Gelegenheidspublicaties zagen het licht en radio en tv in Vlaande­ren, maar ook in het buitenland zoals in Nederland, Duitsland en Zwitserland wijdden pro­gramma's aan Streuvels en aan zijn werk. Hij stond volop in de belangstelling. Het stemde hem gelukkig en hij genoot in stilte van de waardering.

​

Conservatief als hij was kon hij zich echter geregeld ergeren aan de evolutie van de moderne maatschappij, van de literatuur, van de Kerk, van het gehele bestel. De vrijpostigheid waarmede door sommigen over seksualiteit werd geschreven, kon hij niet aanvaarden, evenmin als de lamlendigheid waarmee de autoriteiten lieten begaan. "Alles is op amusement afgestemd en zelfs onder de geestelijkheid is er niemand meer die zich verzet tegen een vrijheid die bandeloosheid is geworden", had hij reeds vroeger in De Stan­daard geschreven (krant van 3 september 1957.

​

Op 15 augustus 1969 overleed Stijn Streuvels in zijn werkkamer in het Lijsternest. Hij werd op 21 augustus in Ingooigem begraven. Zijn zoon Paul ontwierp het stijlvolle grafmonument.